pomoc po stracie

Strona g��wna O mnie Moja historia Forum Kontakt

Og�lne poj�cie straty

Czy czas leczy rany

Rola �a�oby

Etapy �aloby

Co si� dzieje z emocjami po stracie

Jak pom�c osobie osieroconej?

Lista �ycze� osieroconcych rodzic�w

Przydatne linki

Wywiad w Radio Hobby 7.02.2010

Wizyty dzisiaj:	19
Wizyty og�lnie:	189866

Nazywam si� Dorota Ciesielka.

W lutym 2007 roku straci�am ca�� tr�jk� Rodze�stwa i Rodzic�w w wypadku. Wraz z nimi utraci�am plany, marzenia, nadzieje, wiar�, mi�o�� ? zatraci�am sens �ycia. Od tamtego czasu przesz�am bardzo trudn� i bolesn� drog�. Nie raz upada�am i my�la�am, �e ju� wi�cej si� nie podnios�, �e ju� d�u�ej nie wytrzymam tego b�lu, tej t�sknoty, �e ten ?krzy�? jest zbyt ci�ki, jak na moje w�t�e barki.

Jednak dzi�ki wsparciu Przyjaci�, pomocy jakiej� Si�y Wy�szej okaza�o si�, �e mo�na przez to przej��, �e mo�na spr�bowa� �y� mimo wszystko: mimo b�lu, t�sknoty i mi�o�ci do Zmar�ych. Co wi�cej, zacz�am po jakim� czasie (dla ka�dego ten czas jest inny) na nowo odnajdywa� nadziej�, wiar�, odczuwa� rado�� w r�nych sytuacjach, mie� cele i marzenia, gdzie wcze�niej wydawa�o si� to by� niemo�liwe, nie do osi�gni�cia. A jednak!

Poprzez t� stron� chcia�abym podzieli� si� z Wami swoim do�wiadczeniem, si��, nadziej� oraz wiedz�. Mam nadziej�, �e ka�dy, kto prze�ywa b�l po stracie bliskiej osoby, znajdzie tu co� dla siebie.

Ze �mierci� spotykamy si� od pocz�tk�w dziej�w ludzko�ci. Jednak�e do dzi� , pomoc dla ludzi pogr��onych w �a�obie pozostawia wiele do �yczenia. Najcz�ciej ludzie po stracie kogo� bliskiego pozostawieni s� sami sobie.

Instytucje traktuj� ludzi jak zwyk�ych petent�w, kt�rym trzeba pom�c w za�atwieniu formalno�ci zwi�zanych z poch�wkiem. Niestety cz�sto pomoc instytucji na tym si� ko�czy.

Znajomi, s�siedzi, ludzie z pracy nie wiedz� jak si� zachowa� w obecno�ci os�b, kt�re straci�y kogo� bliskiego, nie wiedz�, co powiedzie�. Wydaje si� to by� trudna sytuacja nie tylko dla osoby, kt�ra dopiero, co straci�a blisk� osob�, ale r�wnie� dla otoczenia.

Do momentu uroczysto�ci pogrzebowej, ludzie staraj� si� by� blisko oferuj�c swoj� pomoc czy wsparcie, okazuj� empati�, sk�adaj� wyrazy wsp�czucia. Jednak�e po pogrzebie wszyscy wracaj� do swojej normalno�ci, do swoich rodzin, codziennych obowi�zk�w, zapominaj�c, �e dla osoby w �a�obie, trudny czas tak naprawd� dopiero si� zaczyna, ze powoli zacznie wkracza� w jej �ycie wszechogarniaj�ca pustka.

Ka�de �ycie ko�czy si� kiedy� �mierci�, lecz tak niewielu z nas jest na to przygotowanych. Rzadko zdajemy sobie spraw� z tego, �e ka�dy, kto jest nam bliski musi w ko�cu odej��. W naszym spo�ecze�stwie �mier� (strata ) jest wci�� tematem tabu. Mimo, i� �mier� jest nieod��czn� cz�ci� �ycia, wci�� boimy si� konfrontowa� z tym tematem, udajemy, �e strata kogo� bliskiego mo�e dotkn�� ka�dego, ale nie nas. Cz�sto przechodzimy przez �ycie bez g��bszych refleksji nad sob�, nad sensem naszego istnienia.

W dobie XXI wi�kszo�� z nas jest poch�oni�tych zdobywaniem presti�u, pieni�dzy, d�br materialnych, wype�nianiem codziennych obowi�zk�w. Coraz mniej mamy czasu na spotkania z bliskimi, pog��bianiu relacji, czy na g��bsze rozmowy. Ci�gle gdzie� p�dzimy, biegniemy, zdobywamy, rywalizujemy ze sob� na r�ne sposoby, a coraz rzadziej skupiamy si� w �yciu na tym, co jest istot� naszego �ycia.

Nie jeden z nas zatrzymuje si� dopiero wtedy, gdy traci blisk� osob�, kiedy zaczyna ogarnia� go pustka, kt�r� nic nie jest w stanie wype�ni�. Dopiero wtedy zaczyna do nas dochodzi� co�, co mo�e przeoczyli�my, co zatracili�my w zdobywaniu szarej codzienno�ci, czy cho�by zamartwianiu si� o lepsze jutro. Dopiero w�wczac zaczynamy zdawa� sobie spraw�, �e tak naprawd� �ycie ma o wiele g��bszy wymiar.

Zaczynamy zadawa� sobie r�nie pytania egzystencjalne. Na pierwszy plan w momencie straty bliskiej osoby pojawia si� szok, dezorientacja a przede wszystkim smutek.

Wraz z up�ywem czasu od �mierci kogo� bliskiego zaczynaj� nas dr�czy� r�ne w�tpliwo�ci. Nie jeste�my pewni, czy to, co si� z nami dzieje jest normalne, czy aby przypadkiem nie zaczynamy wariowa�. Do g�owy przychodz� nam r�ne pytania:

Czy kiedy� jeszcze b�d� potrafi� normalnie �y�?
Jak d�ugo b�dzie trwa� pustka zwi�zana z utrat� bliskiej osoby?
Czy b�d� potrafi� si� jeszcze cieszy�?
Czy strata musi tak bole�?
Dlaczego �mier� zabra�a moje dziecko?
Jak d�ugo b�dzie trwa� �a�oba?
Dlaczego ci�gle czuj� zm�czenie, pomimo i� nic szczeg�lnego dzisiaj nie robi�em?
Czy to normalne, �e spotykaj�c osob� na ulicy przypominaj�c� mi osob� zmar�� zaczynam p�aka�?
Dlaczego reaguj� z�o�ci� czy agresj� na innych ludzi?
Czy kiedy� przestan� mie� poczucie winy?
Kiedy mog� powiedzie�, �e �a�oba mnie ju� nie dotyczy?
Czy jeszcze kiedy� si� zakocham? Przecie� m�j m��/ partner by� mi�o�ci� mojego �ycia. Nie mog� go zdradzi�.
Czy to normalne, �e za swoj� strat� obwiniam ca�y �wiat?
Czy to normalne, �e czuj� z�o�� na osob� zmar�� za to, �e zostawi�a mnie tu sam�?
Czy powinnam udawa� przed dzie�mi, �e nic si� nie sta�o?
Czy 6-letnie dziecko jest w stanie zrozumie� �mier� swojego taty?
Dlaczego nie potrafi� si� na niczym skoncentrowa�, a pami�� mnie tak cz�sto zawodzi?
Dlaczego tak d�ugo mam poczucie bycia za szyb�?
Czy to normalne, �e po 3 latach od �mierci bliskiej osoby, nadal czuj� przemo�ny smutek i chce mi si� p�aka�?
Czy traktowanie wszelkich rzeczy zwi�zanych ze zmar�ym jak np. ubrania, kosmetyki itd. jak relikwi�w jest normalne?

�

Te i inne pytania ko�acz� nam si� po g�owie, cz�sto zabieraj�c sen z powiek. Zamartwiamy si� my�l�c, �e dzieje si� z nami co� niedobrego, daleko wykraczaj�cego poza przys�owiow� norm�. Boimy si� w�asnych emocji, zachowa�. Czujemy si� gorsi, nieprzystosowani do normalnego �ycia.

Pragn� Was wszystkich uspokoi�, �e wszystkie emocje, nawet te, kt�re wcze�niej nam by�y obce, dziwne zachowania, czy te� szereg pojawiaj�cych si� w�tpliwo�ci s� NIEOD��CZNYM elementem �a�oby. Wa�ne jest ZROZUMIENIE tego, czego w�a�nie do�wiadczamy, co czujemy. Od b�lu nie da si� uciec. B�l ten trzeba PRZE�Y�. Innej, �atwiejszej drogi nie ma. NIE WYMAGAJMY OD SIEBIE ZBYT WIELE w tym trudnym dla nas czasie. DAJMY SOBIE PRAWO do bycia s�abym, bezradnym. Pozw�lmy p�yn�� naszym emocjom, my�lom, jakkolwiek by by�y one trudne i bolesne. Nie ga�my si� za uczucia, jakie si� w nas pojawiaj�, a na kt�re nie mamy zgody jak np. z�o��, zazdro��, oboj�tno��. Takimi prawami rz�dzi si� �a�oba.

Je�eli chcemy na nowo pokocha� �ycie niezb�dna jest KONFRONTACJA z bolesn� rzeczywisto�ci�. Mo�emy jeszcze nauczy� cieszy� si� z �ycia, mimo, i� nigdy nie b�dzie ju� tak jak by�o wcze�niej, ale jest to MO�LIWE.

Chcia�abym wierzy�, �e cz�� wiedzy i w�asnego do�wiadczenia tu zawartego, pomo�e Wam spojrze� na siebie �agodniejszym okiem, oraz zobaczy�, �e mo�na sobie pom�c w zmniejszeniu dodatkowego b�lu i cierpienia.

Nie tylko my, osoby po stracie zadajemy sobie r�ne pytania. R�wnie� ludzie, kt�rzy przebywaj� w naszym otoczeniu maj� wiele w�tpliwo�ci:

Czy porusza� temat zmar�ego?
Mo�e lepiej unika� tematu �mierci?
Czy to normalne, �e ona tak du�o m�wi o swojej stracie?
Czy to normalne, �e osoba, kt�ra straci�a rodzica w podesz�ym wieku czuje tak g��boki smutek?
Czy powinnam stara� si� przekierowywa� jej my�li na inne tory i nie dopuszcza� do sytuacji m�wienia o zmar�ym?
Mo�e lepiej b�dzie, gdy nie b�d� m�wi�a o swoim dziecku? Przecie� ona dopiero, co straci�a swoje.
Czy powinnam mobilizowa� go, do brania si� w gar��?
Jak pom�c?

�

Chcemy pom�c, ale nie wiemy jak. Dlatego czasami wolimy unika� os�b pogr��onych w �a�obie, bo tak jest �atwiej. Mo�e nam si� zdawa� r�wnie�, �e ludzie, kt�rzy stracili wa�n� osob� w �yciu wol� by� sami, dlatego usprawiedliwiamy si�, �e chcemy da� im czas.

Nie powinni�my m�wi� ludziom jak maj� �y�, jak powinni si� czu�. Wa�ne jest, aby nauczy� si� ich s�ucha� i pom�c im w wyra�eniu swojego b�lu.

Chcia�abym, aby informacje zawarte na tej stronie pomog�y Wam znale�� odpowiedzi na niekt�re pytania. Mam nadziej�, �e znajomo�� tematu pomo�e Wam unikn�� niestosownych zachowa�, udzielania ?z�otych? rad, kt�rymi tak lubimy obdarza� innych, a zamiast tego, wska�e drog� do empatii i zrozumienia.

Kalendarium

Dni skupienia

25-27.06.2010

Grupa Wsparcie Po Stracie

Wsparcie Po Stracie

Grupa WPS - co to jest?

Preambu�a

Jak za�o�y� grup� WPS w swoim mie�cie

Grupa Wsparcia "Jelenia G�ra"

Grupa wsparcia przy Fundacji Nagle Sami w Warszawie

Grupa Wsparcia w Cz�stochowie