Do założenia grupy Wsparcie Po Stracie zainspirowało mnie kilka czynników:

• Fakt, iż niestety specjalistów w tej dziedzinie jest niewielu.
  
• Osoby w żałobie często poszukują/potrzebują jakiegoś wsparcia czy pomocy.(bezskutecznie)
• Doświadczenie zebrane z innych grup, gdzie program 12 Kroków działa
• Pewne forum dotyczące żałoby, gdzie „osieroceni” ludzie wzajemnie się wspierają, dzielą swoim doświadczeniem. To przywiodło mi na myśl, że dobrze by było stworzyć coś podobnego w realnym świecie, inaczej mówiąc - stworzyć odpowiedni grunt do bezpośrednich spotkań.
• Własne doświadczenie z  2007 roku, gdzie poszukiwałam jakichś grup w Warszawie (gdzie mogłabym odnaleźć wsparcie i zrozumienie w żałobie), co niestety zakończyło się niepowodzeniem.

Można powiedzieć, że pierwsze - inauguracyjne spotkamie odbyło się  w październiku 2009 w miejscowości Konik Stary. Było nas około 9 osób, w tym osoby z Warszawy, ze Szczecina, Z Norwegii itd. Skrzyknęłyśmy się na pewnym forum internetowym i postanowiłyśmy się spotkać. Spotkanie przebiegało w sposób wydawałoby się naturalny. Atmosfera była przyjazna i ciepła. Bardzo szybko nawiązałyśmy wspólną nić porozumienia, tak jakbyśmy się znały conajmniej od lat (podobne doświadczenie zbliżają w mgnieniu oka). Każda z nas miała swoje "5 minut" na podzielenie się swoją historią. Dzieliłyśmy się nawzajem swoim doświadczeniem, siłą i nadzieją. Pod koniec spotkania podzieliłyśmy się swoimi wrażeniami na temat tego, co dało nam to spotkanie. Wypowiedzi te utwierdziły mnie, że idę w dobrym kierunku.

Moim marzeniem jest, aby takie grupy powstały na terenie całej Polski, byśmy mogli w swym problemie, jakim jest żałoba czuć, iż nie jesteśmy sami i że nie musimy więcej przechodzić przez ten ból, smutek, tęsknotę, pustkę bez wsparcia innych osób, które rozumieją nas bez słów.